Środowiskowy Dom Samopomocy

Środowiskowy Dom Samopomocy w Nowej Wsi Wielkiej jest bardzo ważną placówką w systemie pomocy środowiskowej, spełnia bowiem funkcję wspierającą, rehabilitacyjną, wychowawczą, jak i integracyjną. Dom jest ogniwem oparcia społecznego dla osób niepełnosprawnych intelektualnie i przewlekle chorych psychicznie, które mają poważne trudności w życiu codziennym, wymagają pomocy i opieki niezbędnej do życia w środowisku rodzinnym i społecznym oraz w przezwyciężaniu ich trudnych sytuacji życiowych.
Powstanie tej placówki przyczyniło się do wyjścia z domów, a także zapobiegło umieszczeniu w placówkach zamkniętych grupy osób niepełnosprawnych, którzy dzięki temu mogą czynnie uczestniczyć w życiu społeczności lokalnej, a co ważniejsze poznać się, zaprzyjaźnić, spędzić wspólnie czas. Działalność naszego domu jest również dużym wsparciem dla rodzin tych osób. Mogą one prawidłowo funkcjonować, pracować dzięki temu, że członkowie ich rodzin mają zapewnioną opiekę.
Podstawowym zadaniem Środowiskowego Domu Samopomocy jest przede wszystkim podtrzymywanie i rozwijanie umiejętności uczestników niezbędnych do możliwie jak najbardziej samodzielnego życia.

  Początek działalności Środowiskowego Domu Samopomocy datuje się na 1996 rok. Wówczas to z inicjatywy Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej odbyło się spotkanie gwiazdkowe dla osób niepełnosprawnych. Zorganizowano je w pomieszczeniach świetlicy wiejskiej w Brzozie. Uczestniczyło w nim siedem osób z terenu gminy Nowa Wieś Wielka. Uczestnicy wyrazili chęć dalszych spotkań raz w miesiącu. Od marca 1997 roku ich częstotliwość wzrosła – spotykano się raz w tygodniu. W lipcu 1997 roku Zarząd Gminy Nowa Wieś Wielka przekazał budynek byłego przedszkola przy ulicy Aleja Pokoju w Nowej Wsi Wielkiej na Środowiskowy Dom Samopomocy. Spotkania w nowym budynku rozpoczęły się we wrześniu i odbywały się dwa razy w tygodniu. Uczestnicy mogli brać udział w zajęciach plastycznych, kulinarnych, mogli szyć i haftować. Podopieczni wyjeżdżali także na wycieczki, uczestniczyli w różnego rodzaju imprezach okolicznościowych. W styczniu 1999 roku, w związku z decyzją rozbudowy byłego przedszkola, zajęcia ŚDS przeniesiono do wynajętych pomieszczeń prywatnego domu przy ul. Aleja Pokoju 6 w Nowej Wsi Wielkiej. Po przerwie wakacyjnej uczestnicy spotykali się na zajęciach cztery razy w tygodniu. We wrześniu 2001 roku zakończyła się modernizacja budynku ŚDS. Od tej pory zajęcia odbywają się w wyremontowanych, obszernych, kolorowych wnętrzach na piętrze budynku. W tym samym miejscu, na parterze, swoją siedzibę ma także Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej.  

  Na zajęcia prowadzone w naszej placówce uczęszczają osoby, które:
- posiadają decyzję administracyjną Ośrodka Pomocy Społecznej w Nowej Wsi Wielkiej przyznającą świadczenie w formie pobytu w ośrodku wsparcia – Środowiskowym Domu Samopomocy,
- posiadają orzeczenie o niepełnosprawności lub opinię lekarza psychiatry czy psychologa ze wskazaniem do pobytu w ośrodku wsparcia,
- ukończyły 16 rok życia, nie zagrażają własnemu zdrowiu i życiu oraz zdrowiu innych osób,
- są zdolne do samodzielnego zaspokojenia podstawowych potrzeb związanych z samoobsługą i życiem codziennym,
 
Środowiskowy Dom Samopomocy w Nowej Wsi Wielkiej działa przez pięć dni w tygodniu od 7.00 do 15.00. Dom przeznaczony jest dla 35 uczestników.
Uczestnikom Dom zapewnia jeden posiłek dziennie.
 
Terapia zajęciowa odbywa się w następujących pracowniach:
-         stolarsko - modelarskiej,
-         krawiecko – dziewiarskiej,
-         plastyczno – rękodzielniczej,
-         edukacyjno - komputerowej,
-         gospodarstwa domowego,
-         kulinarnej.

Pracownia krawiecko-dziewiarska
§         szycie ręczne,
§         szycie maszynowe,
§         wyszywanie maszynowe,
§         elementy kroju,
§         elementy wykańczające szycie,
§         haftowanie,
§         wyszywanie
§         dzierganie na drutach,
§         dzierganie na szydełku
 
Pracownia gospodarstwa domowego
§         nakrywanie i podawanie do stoły
§         planowanie jadłospisów
§         sporządzanie zakupów,
§         przygotowywanie posiłków,
§         rozliczanie wydatków,
§         utrzymanie czystości w kuchni i jadalni,
§         obsługa sprzętu i urządzeń AGD
 
Pracownia edukacyjno - komputerowa
§         zdobywanie wiadomości o otaczającym świecie,
§         nauka planowania wydatków,
§      nauka czytania i pisania lub utrwalanie zdobytych umiejętności w zakresie czytania i pisania,
§         redagowanie i wydawanie gazetki
§         obsługa komputera, internetu,
 
Pracownia stolarsko – modelarska
§         stolarstwo gospodarskie,
§         wypalanie w drewnie,
§         majsterkowanie,
§         obsługa podstawowych maszyn i narzędzi stolarskich,
§         modelarstwo,
§         wykonywanie prostych przedmiotów z drewna, mebli,
§         drobne prace naprawcze, konserwatorskie
 
Pracownia plastyczno – rękodzielnicza
§         wykonywanie prac różnymi technikami plastycznymi,
§         projektowanie i tworzenie scenografii do przedstawień,
§         praca w glinie
 
Zajęcia świetlicowe, relaksacyjne
§         gry planszowe,
§         gry edukacyjne,
§         choreoterapia,
§         muzykoterapia
§         puzzle,
§         gry ruchowe,
§         gry logiczne
 
Zajęcia rekreacyjne
§         zabawy okolicznościowe (np.: Andrzejki, Walentynki),
§         imprezy okolicznościowe,
§         ogniska,
§         biwaki,
§         wycieczki,
§         wyjazdy do kina, teatru itp.
§         wyjazdy do innych placówek o podobnym profilu
§         zabawy ruchowe,
 
 
POSTĘPOWANIE WSPIERAJĄCO – AKTYWIZACYJNE
Zajęcia prowadzone w Środowiskowym Domu Samopomocy mają na celu kształtowanie odpowiedzialności, umiejętności współpracy i komunikowania się w grupie, a przede wszystkim aktywizację społeczną i zawodową.
Realizacja tych zadań dokonuje się poprzez postępowanie wspierająco – aktywizacyjne zespołu pracowników, które obejmuje:
- trening umiejętności społecznych i interpersonalnych,
- trening umiejętności samoobsługi i zaradności życiowej,
- trening spędzania wolnego czasu,
- terapię zajęciową.
 
Biorąc udział w zajęciach uczestnicy rozwijają swoje zainteresowania, uczą się odpowiednich zachowań w różnych sytuacjach życiowych;  zaspokajają potrzeby: twórczości, przynależności do grupy społecznej; czują się potrzebni, akceptowani i doceniani. Działania Domu sprawiają, że osoby w nim przebywające potrafią odnaleźć się we własnym środowisku i przy pomocy drugich osób godnie w nim egzystować.
 
 
 
Istnienie tego domu uczy wszystkich mieszkańców gminy tolerancji oraz otwarcia na potrzeby innych, wpływa na zmianę nastawienia i postrzegania osoby niepełnosprawnej intelektualnie oraz chorej psychicznie przez rodzinę i środowisko.